De historie van Moulin du Repaire

Historie

Op waterkracht

Toen wij in 2000 Moulin du Repaire (een Repaire betekent een schuilplaats) kochten werd ons verteld dat het rond 1600 door monniken was gesticht om met het daar gemalen meel en het daar en daarvan gebakken brood een nabijgelegen klooster van hun dagelijks brood te voorzien. Dit verhaal, niet onaannemelijk, hebben wij jaren geloofd.

Echter….toen wij met de watermolen elektriciteit wilden opwekken en met de, in Frankrijk, daarvoor benodigde vergunningen wilden regelen vervielen we van het één in het ander! We zijn nu al ruim zes jaar bezig met de Franse ambtenarij. We zouden daar een heel boekwerk over kunnen schrijven!

Het eerste wat duidelijk werd was dat het heel belangrijk was dat je kon bewijzen dat de molen ouder was dan de Franse Revolutie, om precies te zijn ouder dan 4 augustus 1789. Op dat moment werd namelijk het feodale systeem afgeschaft. Zijn de molen, stuwmeer, en aan- en afvoerkanaal ouder, en zijn ze in de loop der jaren/eeuwen niet fundamenteel gewijzigd (de ambtenaar is komen kijken!!) dan heb je nog de oude feodale rechten en zou je mogen doen wat je maar wilt en zou je geen last hebben van nieuwe regelgeving !

We hebben het departementale archief in Limoges bezocht om daar te zoeken naar de “Carte Cassini”. Landkaarten van vóór de Franse Revolutie. Stond de molen daarop afgebeeld door middel van een “molenradje” dan had je daar mee het onomstotelijke bewijs geleverd.
Veel “raderen” maar helaas, helaas, niet bij ons! De molen staat wél op de Carte “Napoleon” Maar die was in opdracht van Napoleon getekend in 1824, te laat voor ons doel!

Uit een gesprek met de voorzitster van de “heemkunde vereniging” werd ons duidelijk dat de Carte de Cassini niet “zaligmakend” was, niet alle molens waren daar opgetekend!

Zij had voor ons, uit hun archief, een uittreksel gemaakt van “le Repaire Noble” het “chateau” bij ons op de heuvel, waaruit bleek dat Moulin du Repaire daar onderdeel van uitmaakte.

Het komt er op neer dat de Heer van “le Repair Noble” een eerbetoon moest plegen, lees belasting betalen, aan de bisschop van Limoges voor al zijn bezittingen.
En daar, in het stuk van 12 augustus 1563 werd gewag gemaakt van Moulin du Repaire.

Het bewijs was geleverd!!

We zijn weer verder, althans in jaren….! Inmiddels krijgen we wel juridische ondersteuning van een vrijwilliger van een franse molenvereniging waar we lid van zijn geworden. Deze heeft een “dossier” opgesteld waar echter de functionaris mee overtuigd moest worden. Deze geeft zich echter nog niet gelijk gewonnen.
Huidige stand: De functionaris erkent dat we de oude rechten hebben doch beweert dat deze, kort door de bocht, op onze naam moet worden gezet. En dat kan alleen als we aan allerlei eisen voldoen, waaronder een bankgarantie, een diploma voor een microcentrale, en we een hinderwetvergunning hebben.
De vrijwilliger stelt dat volstrekte onzin is en de mólen de rechten heeft ongeacht wie de eigenaar is.
Er is een brief naar de ambtenaar gestuurd (aug. 09) waarin beargumenteerd aangegeven wordt dat deze fout zit. Tevens is het ministerie van “milieu” ingeschakeld. We wachten weer af…..!
Ondertussen draait het rad wèl en wordt er, bescheiden, energie opgewekt.

Deze Moulin du Repaire biedt nog steeds een ongekende rust en stilte. Hier en daar prettig verstoord door het geluid van kabbelend water en de waterval.
Door de perceelsgrootte van 14 hectare en de afstand tot het stadje ligt Moulin du Repaire rustig maar niet echt afgelegen. De toegangsweg van 300 meter loopt al over privé terrein. Op afstand is een enkel huis te zien.